Strona główna Informacje dla mieszkańców

Informacje dla mieszkańców

Upał – intensywne oddziaływanie promieni słonecznych na nas i otoczenie. Zjawisku temu towarzyszy wysoka temperatura powietrza, często przekraczająca 30 stopni Celsjusza. Zbyt długie spędzanie czasu w słońcu lub przegrzanym miejscu może spowodować schorzenia termiczne. Aby skutecznie chronić nasz organizm przed niekorzystnym oddziaływaniem upałów należy zapoznać się ze sposobami postępowania w czasie ich wystąpienia.

PRZED WYSTĄPIENIEM UPAŁÓW

  1. Zainstaluj klimatyzujące okna.
  2. Wyłącz wszystkie pobliskie ogrzewacze.
  3. Izoluj przestrzenie wokół klimatyzatorów w celu lepszego uszczelnienia.
  4. Użyj wentylatora do lepszego rozprowadzania chłodnego powietrza.
  5. Odprowadzaj ciepło na zewnątrz i utrzymuj chłodne powietrze wewnątrz.
  6. Zainstaluj tymczasowe ekrany odblaskowe, takie jak płyty tekturowe pokryte folią aluminiową w celu odbijania promieni słonecznych na zewnątrz.
  7. Utrzymuj chłodne powietrze wewnątrz pomieszczeń poprzez stosowanie żaluzji w drzwiach i oknach.
  8. Rozważ utrzymywanie w użyciu zewnętrznych okiennic przez cały rok. Zewnętrzne okiennice latem nie dopuszczają ciepła do wnętrza domu i w ten sam sposób utrzymują ciepło w domu zimą. Sprawdź przewody urządzeń klimatyzacyjnych, czy są właściwie izolowane i szczelne.


PODCZAS UPAŁÓW

  1. Ogranicz do niezbędnego minimum przebywanie w słońcu zwłaszcza w okresie najintensywniejszego działania jego promieni.
  2. Zawieś zacienienia, markizy, zasłony lub żaluzje na okna, które są oświetlane przez poranne i popołudniowe słońce. Zewnętrzne markizy lub żaluzje mogą zredukować ilość ciepła słonecznego docierającego do domu przez okna nawet o 80%.
  3. Oszczędzaj elektryczność. W okresie dużych upałów ludzie mają tendencje do znacznie większego zużycia energii elektrycznej na potrzeby urządzeń klimatyzacyjnych, co prowadzi do niedoboru mocy lub przerw w dopływie prądu.
  4. Przebywaj wewnątrz pomieszczeń tak długo, jak to możliwe. Jeśli jest brak klimatyzacji, przebywaj na najniższym poziomie budynku poza zasięgiem światła słonecznego.
  5. Pamiętaj, że wentylatory elektryczne nie chłodzą, powodują tylko ruch powietrza.
  6. Spożywaj zbilansowane, lekkie posiłki.
  7. Regularnie pij duże ilości wody. Osoby cierpiące na epilepsję oraz schorzenia serca, nerek lub wątroby, będące na nisko-wodnej diecie, oraz mające problemy z utrzymaniem płynów, powinni skontaktować się z lekarzem przed zwiększonym przyjmowaniem płynów.
  8. Ogranicz przyjmowanie napojów alkoholowych. Mimo, że piwo i napoje alkoholowe zdają się zaspakajać pragnienie, to zazwyczaj powodują dalsze odwodnienie organizmu.
  9. Ubieraj się w luźno dopasowane rzeczy, zakrywające możliwie największą powierzchnię skóry. Lekka, o jasnych kolorach odzież, odbija ciepło i promieniowanie słońca oraz pomaga utrzymać normalną temperaturę ciała.
  10. Chroń twarz i głowę poprzez noszenie kapelusza z szerokim rondem.
  11. Pozwól swojemu organizmowi przystosować się do wysokich temperatur w ciągu pierwszych 2-ch 3-ch dni fali upałów.
  12. Unikaj zbytniego nasłonecznienia. Opalenizna spowalnia zdolność do samoczynnego chłodzenia się. Użyj środków ochrony przed promieniami słonecznymi o wysokim współczynniku skuteczności ochrony.
  13. Unikaj skrajnych zmian temperatur. Chłodny prysznic natychmiast po przebywaniu w upale, może spowodować wystąpienie efektu hipotermii, zwłaszcza u starszych i bardzo młodych ludzi. Zwolnij tryb życia. Zredukuj, wykreśl lub przeorganizuj wyczerpujące zajęcia. Osoby wysokiego ryzyka powinny przebywać w chłodnych miejscach. Zażywaj dużo wypoczynku, aby umożliwić działanie naturalnego systemu chłodzenia twego organizmu. Stosuj tabletki solne, ale tylko wtedy, jeśli zostały zalecone przez lekarza. Poznaj objawy dolegliwości termicznych i dowiedz się, jak udzielać pierwszej pomocy.
  14. W przypadku stwierdzenia oparzeń lub innych dolegliwości skontaktuj się z lekarzem.

DEFINICJE OGÓLNE

Zagrożenie – jest to sytuacja hydrologiczno-meteorologiczna, w czasie trwania której jest przewidywane lub zaczyna występować niebezpieczeństwo powodujące straty ekonomiczne i poza ekonomiczne w tym utratę zdrowia, życia, przepadek mienia ludności czy szkody w ekosystemach i infrastrukturze.

Ostrzeżenie – jest to informacja o możliwości wystąpienia zagrożenia wraz z podaniem przybliżonego: terminu wystąpienia, czasu trwania, zasięgu oraz przybliżonych charakterystyk jakościowych i ilościowych przewidywanego zagrożenia (zjawiska) i ocena możliwych skutków jego wystąpienia. W zależności od rodzaju zagrożenia i sytuacji czas uprzedzenia zmienia się od kilku godzin do kilku dni.

Stan alarmowy – jest to taki stan w którym występuje zagrożenie oraz przewidywany jest jego dalszy niepomyślny przebieg.

DEFINICJE HYDROLOGICZNE

Stan ostrzegawczy – układa się poniżej stanu alarmowego, a po jego przekroczeniu ogłaszane jest pogotowie powodziowe. Wielkość różnicy pomiędzy stanem ostrzegawczym i alarmowym zależy od charakteru rzeki i przeciętnej szybkości przyboru wody.

Stan alarmowy – jest to taki stan napełnienia koryta, przy którym woda zaczyna zagrażać obszarom zagospodarowanym i budowlom wodnym. Osiągnięcie stanu alarmowego jest podstawą ogłoszenia alarmu powodziowego. Wysokość takiego stanu (w centymetrach) ustalana jest przez właściwy urząd administracji wodnej w porozumieniu z lokalnym komitetem przeciwpowodziowym i Instytutem Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Zwykle stan ten leży w pobliżu wody brzegowej lub nieco poniżej zwyczajnej wielkiej wody.

Duże opady śniegu, nagłe ataki mrozu mogą sparaliżować życie w wielu miejscowościach. Mając tego świadomość można z wyprzedzeniem zabezpieczyć siebie i swoją rodzinę przed tego typu zagrożeniem. Niska temperatura może doprowadzić do odmrożenia i wychłodzenia ciała co może spowodować bezpośrednie zagrożenie życia.

POTRZEBUJESZ POMOCY – ZADZWOŃ – TELEFONY ALARMOWE

999 – Pogotowie Ratunkowe,
998 – Straż Pożarna,
997 – Policja,
112 – telefon alarmowy dla użytkowników telefonów komórkowych,
0 800 105 410 – infolinia udzielająca informacji osobom bezdomnym lub potrzebujący pomocy o placówkach świadczących pomoc w zakresie pomocy społecznej,
– najbliższe Centrum Reagowania/Zarządzania Kryzysowego, bądź władze lokalne: starostę, wójta, burmistrza (prezydenta miasta).

SILNY WIATR w połączeniu z temperaturą powietrza tylko nieco poniżej 0°C może mieć taki sam skutek, jak stojące powietrze o temperaturze poniżej -30° C. Może być to przyczyną odmrożenia i wychłodzenia organizmu.

ODMROŻENIE – jest skutkiem oddziaływania zimna (choć niekoniecznie mrozu!).
W wyniku odmrożenia mogą wystąpić trwałe uszkodzenia najbardziej narażonych odmrożeniem części ciała. Typowymi objawami tego urazu są: znaczne wychłodzenie, zaczerwienienie, utrata czucia oraz bladość palców rąk i nóg, nosa, małżowin usznych.

WYCHŁODZENIE – jest stanem, gdy temperatura wewnętrzna ciała spada poniżej 35°C. Objawami wychłodzenia są: zaburzenia świadomości do śpiączki włącznie, powolna mowa, poczucie wyczerpania, zaburzenia mowy, senność.

PAMIETAJ !

– Nie uznawaj pochopnie osoby wyziębionej za zmarłą.
– Udziel pomocy osobie wyziębionej, poszukaj natychmiastowej pomocy medycznej a przed nadejściem pomocy medycznej rozpocznij powolne ogrzewanie osoby, zdejmij przemarznięte ubrania, ułóż osobę na suchej tkaninie i okryj całym ciało kocem i folią aluminiową – ogrzewaj dodatkowo własnym ciałem.
– Przy odmrożeniach kończyn, zanurz je w letniej wodzie o temperaturze ciała zdrowego człowieka. Na inne odmrożone części ciała nakładaj ciepłe (nie gorące!) okłady.
– Nie podawaj alkoholu i kawy osobie odmrożonej lub wychłodzonej, aby nie doprowadzić do większej utraty ciepłoty ciała.

BĄDŹ PRZYGOTOWANY PRZED NADEJŚCIEM WIELKICH MROZÓW I ŚNIEŻYC:

  1. Przygotuj swój dom do zimy:
    – uszczelnij poddasze i ściany,
    – uszczelnij drzwi i okna,
    – zainstaluj okiennice.
  2. Zabezpiecz środki, które mogą być niezbędne w czasie zimy:
    – żywność, która nie wymaga gotowania,
    – zapas wody,
    – sól kamienną i piasek,
    – zapas opału,
    – zastępcze źródło światła i ogrzewania,
    – zapasowe baterie do radia i latarek.
  3. Przygotuj „zimowy zestaw samochodowy” tj. łopatkę do śniegu, radio zasilane bateriami, migające światło, racje żywnościowe, rękawice, czapkę, koc, linkę holowniczą, łańcuchy na koła, pojemnik z solą kamienną, kable do akumulatora, mapę drogową.

PRZYGOTUJ SAMOCHÓD DO PODRÓŻY:

Jedną z wielu przyczyn ofiar śmiertelnych w zimie jest niewłaściwe przygotowanie pojazdu do sezonu zimowego oraz brak znajomości postępowania na wypadek unieruchomienia pojazdu lub zabłądzenia podczas podróżowania. Dlatego też, aby bezpiecznie podróżować:

  1. Sprawdź następujące elementy twojego samochodu:
    – akumulator,
    – płyn chłodzący,
    – wycieraczki i płyn do spryskiwania szyb,
    – układ zapłonowy,
    – termostat,
    – oświetlenie pojazdu,
    – światła awaryjne,
    – układ wydechowy,
    – układ ogrzewania,
    – hamulce,
    – odmrażacz,
    – poziom oleju (jeśli jest taka potrzeba, wymień na olej zimowy).
  2. Załóż zimowe opony i upewnij się, czy mają odpowiedni bieżnik. Uniwersalne opony radialne zazwyczaj nadają się do większości warunków zimowych. Jednakże, przepisy w niektórych krajach wymagają stosowania oponz łańcuchami lub opon śniegowych z kolcami.
  3. Miej przygotowaną skrobaczkę do szyb oraz narzędzie do usuwania śniegu.
  4. Utrzymuj, co najmniej połowę pojemności zbiornika paliwa w czasie zimy.
  5. Starannie planuj długie podróże.
  6. Słuchaj komunikatów radiowych o aktualnych warunkach drogowych.
  7. Podróżuj w ciągu dnia i jeśli to możliwe, w towarzystwie przynajmniej jednej osoby.
  8. W czasie burzy śniegowej staraj się korzystać z komunikacji publicznej.
  9. Ubieraj się ciepło. Noś odzież wielowarstwową, lekko dopasowaną.

Na czas dłuższej podróży przygotuj wysokoenergetyczne, suche pożywienie oraz kilka butelek wody. Miej w swoim samochodzie:
– migające światło przenośne z zapasowymi bateriami,
– apteczkę pierwszej pomocy oraz niezbędne leki,
– śpiwór lub koc,
– torby plastikowe (do celów sanitarnych),zapałki,
– małą łopatkę – saperkę,
– podręczne narzędzia – szczypce uniwersalne, klucz nastawny, śrubokręt itp.,
– przewody do rozruchu silnika,
– łańcuchy lub siatki do opon,
– jaskrawo kolorową tkaninę do użycia, jako flagi sygnalizacyjnej.

W PRZYPADKU OSTRZEŻENIA O BURZY ŚNIEŻNEJ POWINIENEŚ:

– pozostać w domu w czasie opadów;
– słuchać komunikatów radiowych o warunkach pogodowych,
– jeżeli musisz wyjść z domu, ubierz się w ciepłą odzież wielowarstwową, powiadom kogoś o docelowym miejscu podróży. Na czas dłuższej podróży przygotuj wysokoenergetyczne, suche pożywienie oraz kilka butelek wody.
– Zachowaj ostrożność poruszając się po zaśnieżonym i oblodzonym terenie, zwróć uwagę na zwisające sople, zwały śniegu na dachach budynków, itp.
– obserwuj czy nie występują u ciebie objawy odmrożenia lub wychłodzenia – jeżeli to stwierdzisz konieczna będzie natychmiastowa pomoc medyczna.

UNIKAJ PODRÓŻOWANIA W CZASIE BURZY ŚNIEŻNEJ, JEŚLI JEDNAK MUSISZ TO ZROBIĆ TO:

– wyjeżdżaj z zapasem paliwa,
– powiadom kogokolwiek o docelowym miejscu podróży oraz o przewidywanej trasie przejazdu,
– jeśli posiadasz radiotelefon to zabierz go ze sobą,
– zabierz ze sobą prowiant i koce.

JEŻELI UTKNĄŁEŚ W DRODZE:

– Nie szukaj sam pomocy, pozostań w samochodzie chyba, że pomoc jest w widocznej odległości,
– Umocuj na antenie lub dachu samochodu jaskrawą tkaninę, aby była widoczna dla ratowników,
– Okryj się kocem i uruchamiaj silnik co godzinę na 10 minut włączając ogrzewanie i zewnętrzne światła samochodu (aby uniknąć zatrucia spalinami sprawdź czy rura wydechowa jest wolna od śniegu oraz dla wentylacji uchyl lekko okna),
– Zwracaj uwagę na oznaki odmrożeń lub wychłodzenia organizmu.
– Wykonuj co jakiś czas lekkie ćwiczenia ruchowe dla utrzymania krążenia krwi,
– Unikaj nadmiernego lub zbędnego wysiłku, Zimne otoczenie powoduje dodatkowe obciążenie dla serca. Nadmierny wysiłek, taki jak odgarnianie śniegu albo pchanie samochodu może spowodować zdrowotne dolegliwości.
– Jeżeli w samochodzie jest więcej osób to powinny się zgromadzić koło siebie dla utrzymania ciepła.

ZAGROŻENIE SANITARNE

Zagrożenie to wystąpić może w wyniku różnorodnych sytuacji lub zdarzeń, które mogą być zależne od działalności człowieka jak i zdarzeń nie zależnych np.
– uszkodzenia instalacji sanitarnych w wyniku awarii technicznych,
– nie stosowanie prawidłowych technik składowania odpadów komunalnych,
– skażenie terenu, ujęć wody, studni w wyniku powodzi,
– przedostanie się ścieków do ujęć wody w wyniku awarii.
Zagrożenia sanitarne w zależności od skali wystąpienia mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla środowiska i zdrowia człowieka.

Co robić aby chronić siebie i najbliższych:
– wątpliwości związane ze stanem sanitarnym obiektów, ujęć wody zgłoś do właściwej terenowo stacji sanitarno – epidemiologicznej,
– w czasie powodzi nie spożywaj żywność, która uległa zamoczeniu, nie pij wody z ujęcia lub studni, która została zalana,
– nie spożywaj warzyw, owoców i innych plonów z terenów popowodziowych,
– nie kąp się w zbiornikach wodnych nie dopuszczonych przez służby sanitarne do kąpieli,
– po awarii instalacji sanitarnych oczyść otoczenie ( dezynfekcja ),
– nie spożywaj żywności z niepewnych źródeł, przeterminowanej,
– nie pij wody z niezbadanych ujęć, źródeł,
– zgłoś do służb sanitarnych nietypowe (nie przeznaczone do tego celu) miejsca składowania odpadów komunalnych.

ZAGROŻENIE EPIDEMIOLOGICZNE

Epidemia to masowe szerzenie się określonej choroby, zwłaszcza zakaźnej w zbiorowisku ludzkim w określonym czasie na obszarze, na którym choroba o tym samym nasileniu w poprzednich latach nie występowała. Masowe szerzenie się choroby zakaźnej wśród zwierząt nazywa się epizootią. Wystąpienie choć jednego przypadku groźnej choroby zakaźnej może sugerować początek epidemii.

Epidemia stanowi duże zagrożenie dla naszego zdrowia i życia. Bakterie chorobotwórcze mogą przedostać się do naszego organizmu po przez spożycie zakażonej żywności, wody, po przez kontakt z chorym człowiekiem, po przez wdychanie powietrza, w który mogą być rozpylone niebezpieczne mikroby. Wystąpienie epidemii może być skutkiem bioterroru a więc świadomej działalności człowieka. Oznaki epidemii:
– wystąpienie nagłych, szybko szerzących się masowych zachorowań lub zgonów,
– brak skuteczności leczenia w rutynowej terapii występujących powszechnie chorób,
– wzrost zachorowań na chorobę endemiczną, (endemia to utrzymywanie się danej choroby zakaźnej bądź nie zakaźnej na określonym terenie na tym samym poziomie).
Oznaki epidemii, która może być wynikiem bioterroru:
– duża liczba niewyjaśnionych zachorowań w krótkim czasie o podobnym obrazie klinicznym,
– początek zachorowań jest nie wyjaśniony,
– nagły, nieoczekiwany wzrost zachorowalności i umieralności z powodu znanych chorób,
– nawet pojedynczy przypadek choroby egzotycznej u osoby, która nie opuszczała kraju,
– jednoczesne występowanie zachorowań na podobne choroby na obszarach nie połączonych terytorialnie,
– nietypowe źródło zakażenia: aerosol, woda, żywność.

Co robić aby w przypadku zagrożenia chronić siebie i najbliższych:
– nie lekceważ ostrych objawów chorobowych, które wystąpiły nagle i skontaktuj się z lekarzem w celu przebadania,
– nie lekceważ sytuacji kiedy te same objawy chorobowe w krótkim czasie wystąpiły u ciebie i osoby lub osób, z którymi miałeś kontakt,
– przestrzegaj terminów szczepień ochronnych,
– skontaktuj się z lekarzem jeśli wystąpią u ciebie nagłe nietypowe objawy chorobowe a ty nie dawno powróciłeś z egzotycznego kraju.

Kiedy istnieje podejrzenie epidemii:
– unikaj dużych zbiorowisk ludzkich,
– unikaj kontaktu z osobą chorą twarzą w twarz,
– jeśli wystąpiły u ciebie objawy chorobowe lub kontaktowałeś się z osobą chorą załóż na twarz maskę z gazy lub bibuły co zmniejszy ryzyko zakażenia innych,
– przestrzegaj podstawowych zasad higieny osobistej,
– rygorystycznie przestrzegaj zaleceń, zakazów i nakazów wydawanych przez władze i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo sanitarno-epidemiologiczne.
W przypadku zagrożenia epizootycznego:
– rygorystycznie stosuj się do zaleceń, zakazów i nakazów służb weterynaryjnych i sanitarno-epidemiologicznych,
– zgłoś przypadki zachorowań u zwierząt także w swoim gospodarstwie,
– stosuj się do zasad kwarantanny,
– przestrzegaj rygorystycznie zasad w zakresie utylizacji zwierząt,
– pamiętaj o świadectwie miejsca pochodzenia zwierząt.

Numery telefonów:
Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna – (017) 852 21 11 do 16.
Szczegółowe informacje o zadaniach i numerach telefonów delegatur inspekcji sanitarnej można znaleźć na stronie internetowej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej.
Wojewódzki Inspektorat Weterynarii z siedzibą w Krośnie – (013) 432 59 23.
Szczegółowe informacje o zadaniach i numerach telefonów delegatur inspekcji można znaleźć na stronie internetowej Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii.

Zagrożenie chemiczne to potencjalne niebezpieczeństwo zatrucia, pożaru lub wybuchu, jakie stwarzają z powodu swych własności fizykochemicznych i toksycznych substancje chemiczne stosowane w wysokich stężeniach, ciśnieniach lub temperaturach, używane w dużych ilościach, powstające jako produkty uboczne w procesach technologicznych lub w trakcie prac z tymi substancjami.

Potencjalne źródło zagrożenia chemicznego to miejsce magazynowania, transportowania lub przetwarzania substancji chemicznych.

KATASTROFA (wypadek, awaria) chemiczna wiąże się z niekontrolowanym uwolnieniem substancji chemicznej powodującej zagrożenie toksyczne, wybuchowe lub pożarowe. Powstaje ona nieoczekiwanie, a jej przebieg jest gwałtowny, o bardzo dużej intensywności przemian jednostkowych, wywołujących różnego rodzaju reakcje fizykochemiczne.

Miejsce i czas powstawania awarii o charakterze chemicznym trudno ustalić z góry, szczególnie w przypadku transportu, pęknięcia rurociągów, błędów technologicznych i niewłaściwego magazynowania, w wyniku których do otoczenia przedostaje się duża ilość substancji chemicznej, stwarzająca zagrożenie zdrowia i życia ludzkiego, świata zwierzęcego i roślinnego, oraz innych elementów środowiska, a także poważne straty materialne.

Województwo podkarpackie charakteryzuje się stosunkowo niedużą koncentracją przemysłu i niewielkim stopniem zurbanizowania (w odniesieniu do skali kraju), stąd też zaliczane jest do rejonów o średnim natężeniu czynników mogących spowodować zagrożenie chemiczne środowiska.

Na terenie województwa wytypowano 17 zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (na podstawie rozporządzenia ministra gospodarki z dnia 9 kwietnia 2002 r. w sprawie rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej / Dz. U. Nr 58, poz. 535 /) – 6 z nich zaliczono do zakładów o dużym, a 11 o zwiększonym ryzyku, przede wszystkim ze względu na dużą ilość substancji toksycznych i palnych.

Zakłady te zlokalizowane są głównie w rejonach Rzeszowa, Mielca, Dębicy, Sanoka, Jasła, Leżajska, Nowej Sarzyny i Ropczyc. Najpowszechniej posiadanymi substancjami niebezpiecznymi są amoniak i substancje ropopochodne (benzyny, oleje, ropa naftowa). Większość tych środków magazynowana jest na terenach miejskich o największym zaludnieniu.

Przez województwo przebiegają tranzytowe trasy kolejowe oraz drogowe, którymi przewożone są środki niebezpieczne. Należy nadmienić, że zarówno trasy kolejowe, jak i drogowe wielokrotnie przecinają główne rzeki województwa jak: Wisłok, Wisłokę i San oraz dużą liczbę ich dopływów.

Jeśli jesteś świadkiem wypadku z udziałem niebezpiecznej substancji chemicznej powiadom natychmiast:

– straż pożarną – tel. 998,
– policję – tel. 997,
najbliższe Centrum Zarządzania Kryzysowego bądź władze lokalne: starostę, wójta, burmistrza (prezydenta miasta).

Jak się zachować podczas uwolnienia niebezpiecznej substancji chemicznej!?

  1. Jeśli byłeś blisko miejsca wypadku z niebezpieczną substancją chemiczną – staraj się oddalić od tego miejsca, przemieszczając się zawsze prostopadle do kierunku wiatru.
  2. Unikaj kontaktu z wszelkimi rozlanymi substancjami chemicznymi, gazami i parami.
  3. Odizoluj materiały łatwopalne od rozlanej substancji.
  4. Nie jedz żywności i nie pij płynów, które mogły ulec skażeniu. W taki sam sposób postępuj ze zwierzętami hodowlanymi, bowiem chroniąc je, chronisz własne zdrowie i życie.
  5. W czasie niebezpiecznego zdarzenia o charakterze chemicznym, jeśli usłyszysz sygnał alarmowy – włącz radio lub telewizor (na program lokalny) i stosuj się ściśle do poleceń przekazywanych w komunikatach.

Możesz zostać poproszony o:

  • ewakuowanie się,
  • udanie się w wyznaczone miejsce,
  • pozostanie w mieszkaniu.

Jeśli znajdujesz się w samochodzie – zamknij okna i wyłącz wentylację.

Jeżeli schroniłeś się w domu i mimo wykonanych zabezpieczeń obawiasz się, że gazy lub trujące opary mogą wniknąć do budynku:

  • oddychaj przez filtr wykonany z ręcznika lub prześcieradła; wykorzystaj zastępcze i podręczne środki ochrony dróg oddechowych i skóry (maski tkaninowe, płaszcze impregnowane, okulary ochronne, tampony z waty lub gazy);
  • załóż ubranie szczelnie okrywające ciało i rękawice, skarpety, buty, nawet jeśli zapewniają one minimalną ochronę;
  • pozostań w wewnętrznej części budynku przy zamkniętych drzwiach:
  • udaj się na parter lub do piwnicy – przy uwolnieniu substancji lżejszej od powietrza, np. amoniaku,
  • na wyższe kondygnacje – w przypadku substancji cięższych od powietrza, np. chloru, kwasów;
  • wyłącz urządzenia elektryczne i gazowe z otwartym ogniem.

Udzielanie pierwszej pomocy osobie poszkodowanej!

  1. Wynieś zatrutego z pomieszczenia lub rejonu skażenia.
  2. Zdejmij skażoną odzież i odizoluj ją.
  3. Ciało umyj dużą ilością czystej wody (nie wycieraj).
  4. Zapewnij poszkodowanemu dopływ świeżego powietrza.
  5. Oczy płucz przy podwiniętych powiekach, zdejmij ewentualne soczewki kontaktowe.
  6. Zapewnij ochronę przed oziębieniem lub przegrzaniem.
  7. Nieprzytomnemu nie podawaj płynów ani pokarmów.

Wezwij pomoc lekarską lub zapewnij transport do lekarza w pozycji leżącej, ewentualnie w stabilnej pozycji bocznej.

Niekiedy skutki wdychania lub kontaktu z substancją mogą być opóźnione! Co robić po wypadku!?

  1. Jeżeli jesteś ewakuowany, nie wracaj do domu, zanim władze lokalne nie stwierdzą, że jesteś bezpieczny.
  2. Przed ponownym zamieszkaniem otwórz wszystkie okna, włącz wentylatory i gruntownie wywietrz pomieszczenia.
  3. Odkażanie przeprowadzaj zgodnie z zaleceniami władz lokalnych, przede wszystkim umyj się w czystej, nieskażonej wodzie, zmień ubranie na czyste.
  4. Skażone ubranie, maski, środki ochrony indywidualnej szczelnie odizoluj, zakop lub przekaż służbom likwidacji skażeń.
  5. Obserwuj nietypowe objawy zdrowotne, które mogą być spowodowane oddziaływaniem niebezpiecznych substancji i ewentualnie zadzwoń po pomoc medyczną.

Jak się przygotować do ochrony przed skażeniami i zakażeniami!?

Bądź przygotowany do zabezpieczenia mieszkania poprzez:

  • uszczelnienie okien, drzwi, futryn – taśmą izolacyjną i folią;
  • uszczelnienie wszystkich szpar i miejsc, w których przechodzą przewody wodociągowe, centralnego ogrzewania, gazowe, kanalizacyjne itp.;
  • zaklejenie szczelnie papierem kratek wentylacyjnych.
  • Zapewnij przechowywanie artykułów żywnościowych w odpowiednich opakowaniach, gwarantujących izolację żywności od środowiska zewnętrznego (metalowe puszki, pojemniki szklane lub ze sztucznego tworzywa, wielowarstwowe worki foliowe lub papierowe).
  • Wodę do celów spożywczych przechowuj w szczelnie zamkniętych szklanych lub plastikowych pojemnikach. Używaj tylko wody przegotowanej, gotując ją wcześniej 15 – 20 min.
  • Wodę do celów higieniczno – sanitarnych przechowuj w zabezpieczonych ceratą lub folią wiadrach, bańkach, beczkach itp.

INFORMACJA

W związku ze wzrostem ryzyka wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków, Powiatowy Lekarz Weterynarii przekazuje informacje dotyczące choroby, jej objawów, dróg jej rozprzestrzeniania się, obszarów występowania oraz wrażliwości wirusa.

Wysoce zjadliwa grypa ptaków jest wysoce zakaźną chorobą wirusową, która może powodować do 100% śmiertelności u ptaków domowych.


Atakowane gatunki

Na zakażenie wirusami influenzy ptaków (ang. Avian influenza, Al) podatne są prawie wszystkie gatunki ptaków zarówno domowych (drób) jak i dzikich wolno żyjących, jednak stopień wrażliwości poszczególnych gatunków jest zróżnicowany. Influenza ptaków o wysokiej zjadliwości najczęściej występuje i powoduje największe straty u kur i indyków. Często stwierdzane u ptaków wolno żyjących zakażenia wirusami Al zasadniczo przebiegają bezobjawowo. Jednak ptaki te, zwłaszcza migrujące ptaki wodne są długotrwałymi nosicielami wirusa Al i stanowią potencjalne źródło zakażenia dla drobiu. Zakażenia wirusem Al opisano również u małp, świń, fretek, koni, bydła jak i wielorybów.

Obszar występowania

Wirusy influenzy ptaków są szeroko rozprzestrzenione w świecie i w wielu krajach zwłaszcza o rozwiniętej przemysłowej produkcji drobiu, stanowią poważny problem epizootyczny i gospodarczy. Migrujące ptaki dzikie, zwłaszcza ptactwo wodne, u których utrzymuje się długotrwałe bezobjawowe nosicielstwo uważa się za jedno z głównych sposobów przekraczania przez chorobę granic i kontynentów.

Podstawowe objawy

Okres wylęgania choroby waha się od kilku godzin do 2-3 dni Objawy kliniczne są mało charakterystyczne i zróżnicowane w zależności od zjadliwości wirusa, gatunku i wieku ptaków, zakażeń towarzyszących, warunków środowiskowych. Z głównych objawów HPAI u drobiu są depresja, gwałtowny spadek / utrata produkcji jaj, miękkie skorupy jaj, objawy nerwowe, obrzęk i zasinienie grzebienia i dzwonków, silne łzawienie, obrzęk zatok podoczodołowych, kichanie i duszność, biegunka. Padnięcia mogą być nagłe, bez widocznych objawów. Śmiertelność może dochodzić do 100%. Przy zakażeniu wirusami Al, przy niskiej zjadliwości (LPAI) mogą wystąpić objawy ze strony układu oddechowego (z reguły łagodne), depresja, biegunka, zmniejszona produkcja jaj u niosek.

Rozprzestrzenianie się

Wysoce zjadliwa grypa ptaków jest jedną z najbardziej zakaźnych chorób drobiu. Zakażone ptaki wydalają duże ilości wirusa z kałem, w wydzielinie z oczu i dróg oddechowych. Najbardziej prawdopodobnym źródłem zakażenia drobiu domowego jest bezpośredni lub pośredni kontakt (woda do picia) z migrującymi ptakami dzikimi, zwykle ptactwem wodnym. Rozprzestrzenienie może następować również poprzez zanieczyszczoną paszę, sprzęt, środki transportu. Bardzo ważną w rozprzestrzenianiu wirusa Al rolę odgrywa również człowiek. Rozprzestrzenianie z wiatrem zainfekowanych cząstek i kropelek nie ma większego znaczenia. Transmisja poprzez jajo nie została udowodniona pomimo, że wirus Al wykrywano w żółtku, białku i na skorupie jaja.

Wrażliwość wirusa

Wirus Al może zachowywać aktywność w środowisku kurnika przez 5 tygodni. W kale przeżywa przez co najmniej 35 dni w temperaturze 4°C, a w kurzu kurnika przez 2 tygodnie po usunięciu ptaków. W wodzie (stawy, jeziora) zachowuje zakaźność do 4 dni przy temperaturze 22°C i ponad 30 dni przy temperaturze 0°C. Wirus wykrywano w tuszkach padłych ptaków dzikich po 23 dniach w temp. 4°C. W tuszkach drobiu przechowywanych w temperaturze pokojowej wirusy Al przeżywały tylko kilka dni, natomiast w temperaturze lodówki – do 23 dni. Wirus może trzymywać się w drobiowych produktach mięsnych ale niszczy go obróbka termiczna. Posiadając otoczkę lipidową wirusy Al są wrażliwe na powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne, włączając detergenty.

Film edukacyjny Afrykański pomór świń – zasady ochrony świń przed chorobą: https://www.youtube.com/watch?v=F-MMSD7CCC4

Jak się zabezpieczyć w czasie burzy?

  • Pozostań w domu, wychodź z niego tylko wtedy, kiedy jest to naprawdę konieczne.
  • Trzymaj się z daleka od otwartych okien, drzwi, kominków, pieców, umywalek.
  • Nie używaj wentylatorów, telefonów i innych urządzeń elektrycznych podłączonych do prądu.
  • Nie używaj przedmiotów takich, jak wędki, kije golfowe.
  • Nie przebywaj w wodzie i małych łódkach.
  • Schroń się w samochodzie – w przypadku uderzenia pioruna prąd spłynie po karoserii nie penetrując wnętrza.
  • Zejdź poniżej grzbietu górskiego, około 100 m.
  • Unikaj szybkiego ruchu na otwartej przestrzeni.
  • Poszukaj schronienia w budynku, jaskini, kanionie, wąwozie, dolinie.
  • Jeśli w pobliżu nie ma schronienia, należy unikać wysokich obiektów w okolicy (np. drzew).

Jak się zabezpieczyć poza domem?

  • Jak najszybciej znaleźć bezpieczne schronienie,
  • Unikać przebywania pod drzewami,
  • Unikać przebywania na otwartej przestrzeni,
  • Jeżeli znaleźliśmy się na otwartej przestrzeni, należy znaleźć, o ile to możliwe, obniżenie terenu (starajmy się nie być najwyższym punktem) i kucnąć (nie siadać i nie kłaść się) ze złączonymi i podciągniętymi pod siebie nogami. Nogi powinny być złączone, ponieważ w przypadku uderzenia pioruna, na skutek powstania różnicy napięć (tzw. napięcia krokowego) może dojść do przepływu prądu między stopami,
  • Jeżeli pływamy w wodzie lub znajdujemy się na łodzi wyjść na brzeg i oddalić się od wody, gdyż jest ona doskonałym przewodnikiem elektrycznym,
  • Wyłączyć telefon komórkowy, gdyż jest on odbiornikiem radiowym. Co prawda o małej mocy, niemniej jednak, podczas burzy zaleca się unikanie prowadzenia rozmów przez telefon komórkowy,
  • Unikać dotykania przedmiotów zrobionych z metalu oraz przebywania w ich pobliżu – przedmioty metalowe mogą „przyciągać” pioruny,
  • Pozostać w samochodzie (jeżeli jesteśmy akurat w podróży), samochód stanowi dobrą ochronę przed uderzeniem pioruna,
  • Natychmiast przykucnąć jeżeli czujemy ładunki elektryczne w powietrzu, a włosy „stają nam dęba”,
  • Osoby przebywające w grupie na otwartej przestrzeni powinny się rozproszyć na odległość kilkudziesięciu metrów, aby w przypadku uderzenia pioruna część grupy mogła udzielić pomocy porażonym,
  • Jeżeli widzisz zwisające przewody elektryczne, natychmiast powiadom odpowiednie służby. Pod żadnym pozorem do nich nie podchodź.

Jak się zabezpieczyć w domu?

  • Unikać używania sprzętów elektrycznych i elektronicznych zasilanych z sieci (telefony, suszarki do włosów, miksery itp.), ponieważ korzystanie z tych urządzeń, w przypadku uderzenia pioruna w naziemną sieć elektroenergetyczną, grozi porażeniem impulsem rozchodzącym się w przewodach instalacji elektrycznej,
  • Odłączyć od sieci elektroniczny sprzęt domowy (sprzęt RTV, komputery) – to uchroni go przed uszkodzeniem w przypadku tzw. przepięcia, będącego skutkiem uderzenia pioruna w infrastrukturę elektroenergetyczną,
  • Przygotować latarkę z bateriami, na wypadek przerw w dostawie prądu,
  • Jeżeli widzisz iskrzenie domowej instalacji elektrycznej, popalone przewody lub czujesz swąd – wyłącz elektryczność oraz gaz i natychmiast wezwij odpowiednie służby techniczne.

Jak postępować po porażeniu piorunem?

  • Należy zbadać stan ogólny poszkodowanego.
  • Trzeba sprawdzić czy oddycha i czy tętno jest wyczuwalne.
  • Jeżeli u osoby porażonej piorunem doszło do zatrzymania oddechu, należy jak najszybciej rozpocząć sztuczne oddychanie, natomiast jeżeli tętno nie jest wyczuwalne niezbędne jest rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej czyli zewnętrznego masażu serca.
  • Należy sprawdzić, czy drogi oddechowe poszkodowanego są drożne – nie zawierają ciał obcych.
  • Następnie na środku klatki piersiowej poszkodowanego kładziemy nadgarstek jednej ręki i przykrywamy drugą dłonią splatając palce obu rąk oraz zaczynamy uciskanie.
  • Po każdych 30 uciśnięciach 2 wdechy.
  • Gdy przywrócimy poszkodowanemu oddech i tętno, należy ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej i poczekać na przybycie lekarza.

Wskazówki na podstawie poradnika Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.

Miasto Jasło przyłączyło się do zainicjowanej przez MSWiA kampanii społecznej, która ma na celu popularyzowanie wiedzy na temat bezpieczeństwa pożarowego w naszych domach i mieszkaniach „Czad i ogień. Obudź czujność”. Akcja ma promować bezpieczeństwo związane z korzystaniem z pieców oraz instalacji grzewczych wśród mieszkańców naszego miasta.

Komunikat Prezesa Krajowej Izby Kominiarzy do właścicieli i zarządców budynków w związku z rozpoczęciem sezonu ogrzewczego 2018/2019 Do pobrania PDF

W Polsce jakość powietrza kształtują przed wszystkim źródła komunalno-bytowe i transport drogowy – stare piece i stare samochody, wraz ze spadkiem temperatury otoczenia (zimowy okres grzewczy), ilość substancji szkodliwych przedostających się do powietrza wzrasta.

Z informacji Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Warszawie wynika że pyły o średnicy poniżej 10 mikrometrów mogą powodować kaszel, trudności z oddychaniem i zadyszkę, szczególnie w czasie wysiłku fizycznego. Zwiększają zagrożenie infekcjami układu oddechowego i zaostrzają objawy chorób alergicznych: astmy, kataru siennego, zapalenia spojówek. Nasilenie objawów zależy od stężenia pyłów i czasu ekspozycji. Drobne cząstki mogą przenikać do krwioobiegu i mieć istotny wpływ na przebieg chorób serca (nadciśnienie, zawał) lub nawet zwiększać ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe, szczególnie płuc. Pyły mają negatywny wpływ na zdrowie kobiet ciężarnych oraz rozwijającego się płodu (niski ciężar urodzeniowy, wady wrodzone, powikłania przebiegu ciąży). Smog jest szczególnie groźny dla dzieci ze względu na krótsze i węższe drogi oddechowe, niedojrzały układ detoksykacji, częste oddychanie przez usta, większą aktywność fizyczną niż w przypadku dorosłych.

Metody ograniczania emisji szkodliwych substancji do atmosfery:

  • nie spalaj odpadów i reaguj na tego typu zachowania Twoich sąsiadów,
  • przejdź na ogrzewanie z sieci miejskiej lub gazowe, albo przynajmniej wymień swój piec węglowy na bardziej nowoczesny np. retortowy,
  • używaj paliwa węglowego dobrej i sprawdzonej jakości,
  • ograniczaj zużycie ciepła – ociepl swój dom, zużywaj mniej paliw i płać mniejsze rachunki,
  • korzystaj z komunikacji zbiorowej lub roweru – nie wszędzie musisz dojechać samochodem,
  • jeśli w Twojej gminie zorganizowana jest selektywna zbiórka odpadów zielonych – przekazuj pozostałości roślinne do odzysku – nie spalaj ich w ogrodzie

Jakie należy podjąć kroki, aby ograniczyć narażenie zdrowia w przypadku podwyższonych stężeń szkodliwych substancji w powietrzu:

  • nie wychodź na spacer i nie bierz na spacer dziecka,
  • dzieci w przedszkolach nie powinny wychodzić na spacery,
  • nie uprawiaj sportu na zewnątrz,
  • jeśli cierpisz na choroby układu krążenia lub oddechowego skontaktuj się z lekarzem,
  • nie wietrz mieszkania,
  • włącz odpylacz powietrza jeśli go posiadasz,
  • załóż maskę przeciwpyłową w trakcie dłuższego pobytu na zewnątrz.

Informacje zdrowotne znajdują się na poniższej stronie

http://stacje.wios.rzeszow.pl/indeks-jakosci-powietrza

http://stacje.wios.rzeszow.pl/na stronie głównej

Newsletter

Wpisz się na listę mailingową, aby otrzymywać najnowsze informacje.
SUBSKRYBUJ
Zapisanie się do Newslettera oznacza akceptację zgody na przetwarzanie danych osobowych, którym administratorem jest Miasto Jasło, reprezentowane przez Burmistrza Miasta Jasła, z siedzibą przy ul. Rynek 12, 38-200 Jasło.
close-link
Skip to content