Truskawiec

I. Dotychczasowa współpraca

Historia uzdrowiska „Truskawiec”

Archeologiczne ślady pierwszego osiedla w tej miejscowości sięgają XI w. W XIX wieku w Truskawcu odkryto kilka źródeł leczniczych. Oficjalnie miasto uznano za kurort w 1827 roku i wybudowano niewielki zakład wodoleczniczy i 4 domki dla gości. W 1833 r. lwowski farmaceuta i chemik Teodor Torosiewicz przeprowadził badania wód złoża truskawieckiego. W drugiej połowie XIX wieku Truskawiec zaczął szybko się rozwijać, powstały nowe wille, hotele i pensjonaty. Na przełomie XIX/XX wieku Truskawiec konkurował z Krynicą. W 1911 r. kurort przeszedł w ręce spółki akcyjnej założonej przez Rajmunda Jarosza. Rozpoczął on prace zmierzające do jego modernizacji, a to przyciągało coraz więcej wypoczywających. Lata 20-te i 30-te XX wieku charakteryzują się dynamicznym rozwojem. W 1938 r. na bazie prywatnych pensjonatów uruchomiono 8 sanatoriów na 1500 miejsc. W roku 1947 kurort otrzymał status miasta, a w 1952 r. stał się kurortem wszechzwiązkowym. W 1990 r. powstały dwa ogromne kompleksy sanatoryjne: „Karpaty” i „Perła Podkarpacia”. W 1999 roku Truskawiec został uznany za uzdrowiskowe centrum Ukrainy. Miasto ma trzy średnie szkoły, szkołę sztuk plastycznych, dom uczniowskiej twórczości, dziecięcą szkołę sportową, Wydział Biologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Drohobyczu, Podkarpacką filię Międzyregionalnej Akademii Zarządzania, centrum kulturalno – artystyczne „Truskawiec”. W Truskawcu znajdują się trzy muzea: jedyne na Ukrainie muzeum narodowego malarza Michaiła Biłasa, muzeum historii miasta oraz muzeum sztuki sakralnej diecezji samborsko – drohobyckiej.

Walory lecznicze Truskawca

Truskawiec zawdzięcza swoją sławę wodzie leczniczej „Naftusia”. Jest to woda hydro-węglanowa, magnezowo-kalcynowana, słabo mineralizowana, z wysokim stopniem substancji organicznych naftowego pochodzenia, które szybko ulegają zniszczeniu przy kontakcie z powietrzem. Lecznicza „Naftusia” złoża truskawieckiego odróżnia się od innych naftusiopodobnych wód. Sprzyja ona wyprowadzeniu drobnych kamieni z nerek, woreczka żółciowego oraz dróg moczopłciowych i żółciowych, zmniejsza litogenność moczu i żółci, to znaczy usuwa niebezpieczeństwo powtórnego utworzenia kamieni. Normalizuje również przemianę materii, w tym przemianę węglowodanów chorych na cukrzycę, polepsza działanie przewodu pokarmowego, trzustki, podwyższa się aktywność gruczołów wewnątrzwydzielniczych, chroni i odnawia komórki wątrobowe. „Naftusia” posiada właściwości moczopędne, żółciopędne, spazmolityczne, wpływa znieczulająco na bóle, usuwa proces zapalny w nerkach, drogach moczowych, wątrobie, jelicie i inne. Dzięki działaniu immunologicznemu podwyższa siły ochronne organizmu, zapobiega chorobom onkologicznym. Kompleksowe leczenie w truskawieckim uzdrowisku obejmuje jeszcze jedną unikalną metodę – ozokerytoterapię. Ozokeryt składa się z wysokomolekuralnych parafin i cerezyn z dodatkiem płynnych olejów. Jedyne w świecie złoże ozokerytu znajduje się w odległości 4 km od Truskawca, w mieście Borysław. Zastosowanie ozokerytu ma działanie przeciwzapalne i analgetyczne oraz wzmacnia hemodynamikę uszkodzonych organów.

W truskawieckim uzdrowisku można efektywnie leczyć:

1. Choroby nerek i dróg moczopłciowych, m.in.: przewlekłe zapalenie nerek i śluzówki pęcherza moczowego, zjawiska pozostałościowe przeniesionego ostrego zapalenia nerek, chorobę moczowo-kamienną, stan po operacyjnym usunięciu kamieni z nerek i dróg moczowych, wrodzone anomalie nerek, przewlekłą prostatę.
2. Choroby przemiany materii: cukrzyca, skazy moczowe, zapalenie przełyku, przewlekłe nieżyty żołądka, schorzenia woreczka żółciowego, zapalenie trzustki, zapalenie jelita cienkiego i grubego, powikłania po operacji na przewodzie pokarmowym.