„Nie żyjemy, aby umierać… ale umieramy, aby żyć wiecznie” / M. Buchberger /
15 marca zmarł w wieku niespełna 93 lat Czesław Leosz. Ten zasłużony dla środowiska jasielskiego Człowiek przyszedł na świat 4 lipca 1925 r. w niewielkiej miejscowości Niewirków na Zamojszczyźnie. Tam spędził dzieciństwo i w 1939 r. ukończył szkołę powszechną. Aby uniknąć deportacji na roboty przymusowe do III Rzeszy, rozpoczął naukę zawodu i pracował w warsztacie ślusarsko – kowalskim. Przez prawie dwa lata kontynuował naukę w tajnym nauczaniu o profilu średniej szkoły handlowej. Razem z kolegami z tajnych kompletów działał w ruchu oporu. Jako łącznik i goniec przenosił prasę podziemną i komunikaty z nasłuchów radiowych. Po II wojnie światowej został powołany do służby wojskowej i jako saper – kierowca uczestniczył w rozminowywaniu północnych ziem Polski. Po kursie przygotowawczym na wyższe uczelnie ukończył Szkołę Prawniczą Ministerstwa Sprawiedliwości. Później studiował zaocznie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Przez ponad cztery dekady pracował w organach wymiaru sprawiedliwości w Brzozowie, Lesku, Sanoku, Gorlicach i Jaśle. W dwóch ostatnich miastach pełnił funkcję prezesa sądu. Na emeryturę przeszedł w 1991 r.
Poza pracą zawodową, śp. Czesław Leosz pracował społecznie. Od 1944 r. aktywnie działał w Ochotniczej Straży Pożarnej gdzie pełnił wysokie funkcje. Przez ponad dwie dekady był wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego Związku OSP – Rzeczypospolitej Polskiej w Krośnie. Otrzymał tytuł Honorowego Prezesa Zarządu Oddziału Powiatowego Związku OSP RP w Jaśle. Był jednym z założycieli i pierwszym prezesem Zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Gorlickiej. Po przeniesieniu się do pracy w sądzie jasielskim działał w Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Rzeszowie. W 1967 r. został przewodniczącym OKBZH – Delegatura w Jaśle. W 1991 r. zakończyła ona swoją działalność. Jej miejsce zajęła Okręgowa Komisja Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – Instytut Pamięci Narodowej w Rzeszowie, w której kontynuował swoją działalność.
W 1966 r. wstąpił do Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego. Przez kilka lat pełnił funkcję wiceprezesa, a w latach 1975-1991 był prezesem Zarządu. To on zapoczątkował wydawanie „Roczników Jasielskich”. Za aktywną pracę społeczną w Stowarzyszeniu otrzymał w 1996 r. tytuł „Honorowego Członka SMJiRJ”. Był inicjatorem i organizatorem wielu sesji popularnonaukowych i wystaw, m.in. dotyczących lat II wojny światowej i zniszczenia Jasła. Często były one połączone z odsłanianiem tablic pamiątkowych. Wniósł znaczący wkład w dziedzinie muzealnictwa, ochrony zabytków oraz miejsc pamięci narodowej. Jako działacz ruchu strażackiego zbierał materiały dotyczące dziejów, kultury i tradycji strażackich. Jest autorem wielu publikacji, w tym wydawnictw książkowych o tematyce strażackiej, m.in. „Dzieje Ochotniczych Straży Pożarnych w Jaśle 1872-1997 r.” Swoje artykuły publikował również w prasie lokalnej. Z jego inicjatywy m.in. wydano książkę „Jasło oskarża” pod redakcją prof. Stanisława Cynarskiego i prof. Józefa Garbacika, gdzie zamieścił swoje dwa obszerne artykuły.
Przez wiele lat śp. Czesław Leosz był Człowiekiem czynu, słowa przekuwał w konkretne działania i trwałe zapisy. Odszedł, pozostawiając po sobie wiele śladów, które przetrwają oraz pamięć, która nie umiera… .
Msza święta żałobna odbędzie się we wtorek 20 marca o godzinie 14.00 w kaplicy na cmentarzu komunalnym przy ulicy Mickiewicza w Jaśle. Po niej nastąpi odprowadzenie śp. Czesława Leosza na miejsce wiecznego spoczynku.
Rodzinie i bliskim Zmarłego wyrazy serdecznego współczucia
w imieniu Zarządu SMJiRJ składa prezes Wiesław Hap
