Makó

I. Dotychczasowa współpraca

W XV wieku pełniło ono rolę centrum handlowego. W 1730 roku miasto zostało stolicą województwa i posiadało przywilej organizacji czterech targów krajowych. W czasie wojen napoleońskich – tzw. boom pszeniczny spowodował dalszy rozwój miasta. Mieszkańcy Makó wzięli aktywny udział w walkach narodowowyzwoleńczych pod wodzą Ludwika Kossutha. Od 1849 roku miasto posiadało zorganizowany samorząd miejski. Makó stawało się miastem bogatym i kwitnącym. W 1880 roku liczba mieszkańców Makó była większa niż takich miast jak: Miskolc (Miszkolc), Košice (Koszyce), Cluj Napoca (Kluż -Napoca) i Brasov (Braszów). Po pierwszej wojnie światowej – pokoju w Trianon – miasto straciło kontakty z Siedmiogrodem i Banatem, co przyczyniło się do spadku jego znaczenia. Z Makó pochodzą następujące znakomitości:

• Eckhardt Tibor – w okresie międzywojennym sekretarz Partii Drobnych Posiadaczy Ziemskich, wieloletni poseł do parlamentu,
• Justh Gyula – przez wiele dziesięcioleci poseł do parlamentu,
• Dobsa Lajos – publicysta, dramaturg, redaktor,
• Pulitzer József – publicysta, wydawca,
• Galamb József – konstruktor Forda modelu T,
• Páger Antal – aktor.

Swoje szkolne lata spędził tutaj József Attila – znakomity poeta okresu międzywojennego. Tutaj uczył Juhász Gyula –znany artysta rzeźbiarz.

Najstarszym zabytkiem w mieście jest wybudowana w 1734 roku w stylu barokowym Kaplica Kalvaria. Z 1882 roku pochodzi budynek zboru protestanckiego; z 1913 roku kościół katolicki, a w 1778 roku wybudowano w stylu barokowym świątynię greckokatolicką. W gospodarce miasta również dzisiaj główną rolę odgrywa rolnictwo, ma na to wpływ bardzo dobry klimat oraz bardzo urodzajne gleby. Uprawia się tutaj przede wszystkim cebulę, czosnek, pszenicę, pietruszkę, hoduje trzodę chlewną. Przemysł w głównej mierze opiera się na przetwarzaniu żywności w formie małych przedsiębiorstw. Obecnie w mieście funkcjonuje około 200 spółek oraz blisko 3000 drobnych przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na własny rachunek. Działają również zakłady produkujące części zamienne oraz kilka montowni. Decyzją rządową Makó od 1998 roku wraz z mikroregionem stało się strefą gospodarczą, która otrzymała ulgi podatkowe i inwestycyjne. W części północno-wschodniej miasta zlokalizowany jest Park Przemysłowy Makó. Głównym celem Parku jest wysoko wyspecjalizowane przetwórstwo rolne. W Makó są dobre warunki hotelowe. Jest pięć pensjonatów, jeden hotel i dwa campingi. Funkcjonuje cztery restauracje, jedna czarda, pizzeria i kilka barów. Bardzo ważnym obiektem w mieście jest kompleks basenów termalnych o łącznej powierzchni 13.000 m2, który znajduje się w centrum miasta. W mieście działa Muzeum im. Józefa Attili, Dom Kultury – tzw. Dom Cebulowy (projektowany przez Imre Makovecza światowej sławy architekta węgierskiego) i Biblioteka Miejska. Od 1990 roku odbywa się tutaj Międzynarodowy Festiwal Cebulowy – imprezy kulturalne, wystawy fachowe, targi oraz wiele imprez towarzyszących.

W Makó funkcjonuje pięć szkół średnich – trzy licea ogólnokształcące i dwa technika (handlowe i mechaniczne).