Strona główna Jerzy Ligocki

Jerzy Ligocki

Urodzony 3 października 1893r. w Łopusznej w powiecie nowotarskim. Po ukończeniu Wiedeńskiej Akademii Handlowej wstąpił do Legionów Polskich. W 1921r. Uczestniczył w III powstaniu Śląskim. Awansowany do stopnia kapitana dowodził kompanią Zakopiańczyków. W 1931r. mianowany Komisarzem rządowym w Jaśle. W tym czasie skutecznie kierował pracami Magistratu, a Rada Przyboczna wysoko oceniała jego kwalifikacje. Wyrazem tego było zwiększenie mu wynagrodzenia. Podczas pełnienia przez niego funkcji Komisarza rządowego między innymi: zakupiono sprzęt dla straży pożarnej, wykorzystywany również do polewania ulic w upalne dni, powołano Straż Obywatelską, wsparto finansowo przebudowę szpitala.

Jako burmistrz był członkiem Rady Szkolnej Miejscowej. Przede wszystkim zajmował się uregulowaniem finansów miejskich. Na stanowisku pozostał do dnia 7 stycznia 1933 r . Zrezygnował z pełnionej funkcji i przeniósł się do Korpusu Technicznego Związku Straży Pożarnych RP. Pełnił funkcję dowódcy II Warszawskiego Oddziału Straży Ogniowej. W 1938r. aktywnie włączył się w odzyskanie Zaolzia. Zorganizował Ochotniczy Legion Zaolziański. W tym czasie awansowany do stopnia majora.

W 1939r. brał udział w obronie Warszawy pełniąc funkcję dowódcy dzielnicy Północ. Po klęsce wrześniowej od 23 grudnia 1939r. aktywnie działał w konspiracji. Był twórcą i pierwszym Komendantem Głównym Strażackiego Ruchu Oporu „Skała” W styczniu 1940r. objął stanowisko Komisarycznego Kierownika Technicznego Pożarnictwa w Generalnym Gubernatorstwie. Został przez władze okupacyjne awansowany do stopnia pułkownika pożarnictwa. Z ramienia swej funkcji pełnił nadzór nad Centralną Szkołą Pożarnictwa w Warszawie.

Pod jej przykrywką organizowano konspiracyjne kursy podchorążych. Zdekonspirowany w 1942r. ukrywał się z całą rodziną. Aresztowany w styczniu 1944r. był więziony na Pawiaku. Po czteromiesięcznym śledztwie wywieziony do Stutthofu. Otrzymał numer obozowy 36167. Zginął wiosną 1945r. w Policach podobozie Stutthofu.

Odznaczony: Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari w 1921r. za udział w III powstaniu śląskim, Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi.

Skip to content